12-nin köpüklərdən zəhləsi gedirdi,balaca olanda anası onu kirli paltarları yuduğu təknədə boğmaq istəmişdi.Uşaqlara ad qoyulmamışdı,hərənin öz sıra nömrəsi vardı.Bizim qəhrəmanı 12 deyə çağırırdılar.
ARDINI OXU »
fəlsəfə esse ruh reallıq müşahidəçi kitab homeopatiya faneron azadlıq solipsizm şəxsiyyət ikiləşməsi hekayə oyun həyat tsikl